زبان گوارانی ( avañeʼẽ ) از زبان های بومی آمریکای جنوبی است که توسط سرخپوستان و مردم مستیزو به ویژه در پاراگوئه و مناطق همجوار آن تکلم می شود. زبان گوارانی یکی از زبان های رسمی کشور پاراگوئه می باشد.
مهمترین نکته قابل بیان دربارهٔ زبان گوارانی این است که این زبان تنها زبان بومی قاره آمریکا است که توسط غیر سرخپوستان و اروپاییان مهاجر نیز به عنوان زبان مادری تکلم می شود. با توجه به رواج پدیده تغییر زبانی در قاره آمریکا در امتداد کشف آن توسط اروپاییان، بیشتر زبان های سرخپوستان به سرعت به نفع اسپانیایی، انگلیسی و پرتغالی عقب نشینی کردند و به گروه های اقلیت در مناطق عمدتاً روستایی محدود شدند. با این حال گوارانی نه تنها در میان مردم بومی پاراگوئه باقی ماند بلکه بسیاری از اروپاییان مهاجر به پاراگوئه گوارانی زبان شدند و امروزه اکثریت قاطع مردم پاراگوئه را گوارانی زبانان تشکیل می دهند. زبان اسپانیایی نیز در کنار گوارانی جزو زبان های رسمی کشور پاراگوئه است. [ ۴]
هجاهای گوارانی از یک همخوان به همراه یک واکه یا یک واکه تنها ساخته می شوند. در این زبان هرگز هجاها با همخوان پایان نمی یابند.
واکه های گوارانی عبارتند از: /a/, /e/, /i/, /o/, /u/؛ گرچه گاه واج گونه های , نیز استفاده می شوند. نویسه ⟨ y⟩ همانند لهستانی واکه ɨ را نشان می دهد.
همخوان های گوارانی عبارتند از:[ ۵]
الفبای گوارانی برگرفته از خط لاتین است و برای نخستین بار با تلاش های مبلغین مذهبی اسپانیایی ایجاد شد. الفبای کنونی از سی و سه حرف تشکیل شده است:
ماده یک اعلامیه جهانی حقوق بشر به گوارانی:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمهمترین نکته قابل بیان دربارهٔ زبان گوارانی این است که این زبان تنها زبان بومی قاره آمریکا است که توسط غیر سرخپوستان و اروپاییان مهاجر نیز به عنوان زبان مادری تکلم می شود. با توجه به رواج پدیده تغییر زبانی در قاره آمریکا در امتداد کشف آن توسط اروپاییان، بیشتر زبان های سرخپوستان به سرعت به نفع اسپانیایی، انگلیسی و پرتغالی عقب نشینی کردند و به گروه های اقلیت در مناطق عمدتاً روستایی محدود شدند. با این حال گوارانی نه تنها در میان مردم بومی پاراگوئه باقی ماند بلکه بسیاری از اروپاییان مهاجر به پاراگوئه گوارانی زبان شدند و امروزه اکثریت قاطع مردم پاراگوئه را گوارانی زبانان تشکیل می دهند. زبان اسپانیایی نیز در کنار گوارانی جزو زبان های رسمی کشور پاراگوئه است. [ ۴]
هجاهای گوارانی از یک همخوان به همراه یک واکه یا یک واکه تنها ساخته می شوند. در این زبان هرگز هجاها با همخوان پایان نمی یابند.
واکه های گوارانی عبارتند از: /a/, /e/, /i/, /o/, /u/؛ گرچه گاه واج گونه های , نیز استفاده می شوند. نویسه ⟨ y⟩ همانند لهستانی واکه ɨ را نشان می دهد.
همخوان های گوارانی عبارتند از:[ ۵]
الفبای گوارانی برگرفته از خط لاتین است و برای نخستین بار با تلاش های مبلغین مذهبی اسپانیایی ایجاد شد. الفبای کنونی از سی و سه حرف تشکیل شده است:
ماده یک اعلامیه جهانی حقوق بشر به گوارانی:
wiki: زبان گوارانی