زبان گم شده. [ زَ گ ُ ش ُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) گنگ شده. بی زبان شده. خاموش گشته : آری منم آن نای زبان گم شده که اسرارالا ز ره چشم بمحرم نفروشم.خاقانی.چون نای شدم سر چو زبان گم شده خواهم تا بیش ز کس دم نخرم دم نفروشم.خاقانی.