زبان گاو

لغت نامه دهخدا

زبان گاو. [ زَ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام نوعی از پیکان تیر شکاری باشد. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). نوعی از پیکان تیر است که بزبان گاو شباهت دارد. ( آنندراج ). نوعی از تیر بوده شبیه به زبان گاو. ( فرهنگ نظام ) :
در آن بیشه که بود از تیر و شمشیر
زبان گاو برده زهره شیر.
نظامی.
|| نام گیاهی است که گاوزبانش گویند. ( برهان قاطع ). نام گیاهی است که گاوزبان خوانند و عرق آنرا گیرند و خورند. ( آنندراج ). نام گیاهی است دوایی که بیشتر گاوزبان نامیده میشود. ( فرهنگ نظام ). گیاهی که گاوزبان نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به گاوزبان و زبان شود.

فرهنگ فارسی

نام نوعی از پیکان تیر شکاری باشد نام گیاهیست که گاو زبانش گویند

دانشنامه عمومی

زبان گاو (غذا). زبان گاو ( انگلیسی: Beef tongue ) برشی از گوشت گاو است که از زبان گاو تهیه می شود. آن را می توان به صورت آب پز، خواباندن در آب نمک ( pickled ) ، برشته شده یا تفت آب پزی در سس مصرف کرد. در فرانسه و بلژیک، آن را با سس مادیرا ارائه کرده و مصرف می کنند، درحالی که در آشپزی یهودی اشکنازی و آشپزی اروپای شرقی ترجیح می دهند آن را با چراین صرف کنند.
زبان گاو حاوی چربی بسیار زیادی است. [ ۱] [ ۲] برخی کشورها همانند کانادا و به ویژه استان آلبرتا، مقدار زیادی زبان گاو به دیگر کشورها صادر می کنند.
عکس زبان گاو (غذا)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس