زبان پشتو
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پَشتو یا پښتو یک زبان ایرانی شرقی است که در کنار زبان فارسی یکی از زبان های اصلی افغانستان و دومین زبان پرگویشور در پاکستان محسوب می شود. در ادبیات فارسی گاه از این زبان به نام افغانی یاد شده است. پشتون ها گویشوران پشتو می باشند که در پاکستان، افغانستان، هند و ایران زندگی می کنند. پشتو پس از قرن هفتم میلادی وام واژه های زیادی از فارسی و هندوستانی گرفته است.
... [مشاهده متن کامل]
زبان پشتو در اصل جزئی از زبان های ایرانی است. قواعد آواشناسی نشان می دهد که واژه پشتو شکل دیگرگون شده ای از همان واژهٔ پَرْسَوا ( به معنی پارسی ) است. بطلمیوس هم آن را پکتین نوشته است؛ بنابراین نام پشتو از همان پکهت – پکتویس – پکتین ساخته شده و پشتو و پختو تلفظ می شود. اغلب پشتوزبانان در افغانستان، به خوبی زبان فارسی را می دانند ولی برعکس آن صادق نیست. زبان فارسی زبان اول یا دوم ۷۷ درصد مردم افغانستان است.
نخستین دولت مستقل افغانی یعنی امپراتوری درانی در سال ۱۷۴۷ تشکیل گردید، اما زبان ( پشتو ) فقط درسال ۱۹۳۶ حیثیت زبان رسمی دولتی را کسب کرد. قواعد نوشتاری و ادبی زبان پشتو در میانه سده شانزدهم بنیان گذاری شد ولی به علل گوناگون روند ایجاد قواعد ادبی زبان پشتو تا هم اکنون تکمیل نشده است. در سال ۱۹۶۴ وقتی زبان فارسی به زبان دری تغییر نام یافت، زبان پشتو به عنوان زبان رسمی دوباره مورد تأکید قرار گرفت.
نخبگان افغان از هر دو زبان فارسی و پشتو استفاده می کنند و زبان فارسی را نمادی از تربیت فرهنگی و تکامل می دانند. ظاهرشاه ( شاه افغانستان طی سال های ۱۹۳۳ تا ۱۹۷۳ ) بعد از پدرش محمد نادر شاه و همانند او تصمیم گرفت که مقامات باید هر دو زبان فارسی و پشتو را مطالعه و مورد استفاده قرار دهند. در سال ۱۹۳۶ یعنی سه سال بعد از شروع سلطنت خود، طی یک حکم شرعی سلطنتی زبان پشتو را زبان رسمی افغانستان اعلام کرد با وجود این که اغلب خانواده سلطنتی و دیوان سالاران که اغلب پشتون بودند، فارسی صحبت می کردند. جو ضدایرانی و ضدشیعی القا شده توسط انگلیس به حاکمان وقت افغانستان، سبب این تصمیم بود.
زبان پشتو در نواحی جنوبی و جنوب شرقی کشور افغانستان و به طور پراکنده در شمال و قسمت شمال غربی پاکستان و هم چنین در مناطقی از ایران و هندوستان که پشتون ها حضور دارند متداول است. گروهی از پشتوزبانان در بلوچستان و معدودی در چیترال و کشمیر زندگی می کنند. برخی نیز در کنار مرزهای ایران و افغانستان سکونت دارند. هر چند زبان عربی در این زبان نفوذ یافته، پشتو بسیاری از خصوصیات اصیل زبان های ایرانی را حفظ کرده و خود لهجه های مختلف دارد، مانند وزیری، آفریدی، پیشاوری، قندهاری، غلزایی، بنوچی و غیره.
... [مشاهده متن کامل]
زبان پشتو در اصل جزئی از زبان های ایرانی است. قواعد آواشناسی نشان می دهد که واژه پشتو شکل دیگرگون شده ای از همان واژهٔ پَرْسَوا ( به معنی پارسی ) است. بطلمیوس هم آن را پکتین نوشته است؛ بنابراین نام پشتو از همان پکهت – پکتویس – پکتین ساخته شده و پشتو و پختو تلفظ می شود. اغلب پشتوزبانان در افغانستان، به خوبی زبان فارسی را می دانند ولی برعکس آن صادق نیست. زبان فارسی زبان اول یا دوم ۷۷ درصد مردم افغانستان است.
نخستین دولت مستقل افغانی یعنی امپراتوری درانی در سال ۱۷۴۷ تشکیل گردید، اما زبان ( پشتو ) فقط درسال ۱۹۳۶ حیثیت زبان رسمی دولتی را کسب کرد. قواعد نوشتاری و ادبی زبان پشتو در میانه سده شانزدهم بنیان گذاری شد ولی به علل گوناگون روند ایجاد قواعد ادبی زبان پشتو تا هم اکنون تکمیل نشده است. در سال ۱۹۶۴ وقتی زبان فارسی به زبان دری تغییر نام یافت، زبان پشتو به عنوان زبان رسمی دوباره مورد تأکید قرار گرفت.
نخبگان افغان از هر دو زبان فارسی و پشتو استفاده می کنند و زبان فارسی را نمادی از تربیت فرهنگی و تکامل می دانند. ظاهرشاه ( شاه افغانستان طی سال های ۱۹۳۳ تا ۱۹۷۳ ) بعد از پدرش محمد نادر شاه و همانند او تصمیم گرفت که مقامات باید هر دو زبان فارسی و پشتو را مطالعه و مورد استفاده قرار دهند. در سال ۱۹۳۶ یعنی سه سال بعد از شروع سلطنت خود، طی یک حکم شرعی سلطنتی زبان پشتو را زبان رسمی افغانستان اعلام کرد با وجود این که اغلب خانواده سلطنتی و دیوان سالاران که اغلب پشتون بودند، فارسی صحبت می کردند. جو ضدایرانی و ضدشیعی القا شده توسط انگلیس به حاکمان وقت افغانستان، سبب این تصمیم بود.
زبان پشتو در نواحی جنوبی و جنوب شرقی کشور افغانستان و به طور پراکنده در شمال و قسمت شمال غربی پاکستان و هم چنین در مناطقی از ایران و هندوستان که پشتون ها حضور دارند متداول است. گروهی از پشتوزبانان در بلوچستان و معدودی در چیترال و کشمیر زندگی می کنند. برخی نیز در کنار مرزهای ایران و افغانستان سکونت دارند. هر چند زبان عربی در این زبان نفوذ یافته، پشتو بسیاری از خصوصیات اصیل زبان های ایرانی را حفظ کرده و خود لهجه های مختلف دارد، مانند وزیری، آفریدی، پیشاوری، قندهاری، غلزایی، بنوچی و غیره.
نه اصلاً اینطوری نیست زبان پشتو یک زبان کامل است زبان پشتو نه از ریشه فارسی از و از هندی زبان پشتو از خود لهجه دارد مثل فارسی نیست که زیاد حرفاش از زبان عربی آورده شده است
پشتو یک زبان نیست یک لهجه هست که تبدیل به زبان شده
زبان پشتو هیچ کدام از واژگانش ریشه در زبان پشتو ندارد
وقتی واژگان زبان پشتو ریشه یابی شود همه اش به زبان های آریایی ایرانیک وکهن تر قدیمیتر میرسد
... [مشاهده متن کامل]
برای نمونه:
پارسی اوستا
پارسی باستان
پارسی پهلوی
پارسی دری
پارسی نوین
زبان پشتو تمام واژگانش ریشه در پارسی دارد فقط با لهجه و گویش متفاوت.
زبان پشتو هیچ کدام از واژگانش ریشه در زبان پشتو ندارد
وقتی واژگان زبان پشتو ریشه یابی شود همه اش به زبان های آریایی ایرانیک وکهن تر قدیمیتر میرسد
... [مشاهده متن کامل]
برای نمونه:
پارسی اوستا
پارسی باستان
پارسی پهلوی
پارسی دری
پارسی نوین
زبان پشتو تمام واژگانش ریشه در پارسی دارد فقط با لهجه و گویش متفاوت.
گردان به زمان پشتو
تورن
از شما درخواست معانی اهنگ های استاد عزیزو گرامی ساربان را دارم