زبان های گالی رومی

گالی - رومی شاخه ای از زبان های رومی است که زبان های فرانسوی، اکسیتان و فرنکو - پروونسال را در بر می گیرد. [ ۲] [ ۳] گرچه تعاریف دیگر گسترده تری نیز وجود دارند که زبان های کاتالان، گالی - ایتالی، [ ۴] و رتی - رومی را در بر می گیرند. [ ۵]
گالی - رومی یکی از سه زبانی بود که سوگندهای استراسبورگ در سال ۸۴۲ میلادی بدان ها نوشته شده است.
شاخه گالی - رومی شامل زبان های زیر است:
• زبان های اوییل. که شامل فرانسوی، اورلئانی، گالو، آنگوین، توری، سن اوژه، پوتوی، بورگوندی، پیکارد، والون، لورین و نورمن.
• فرنکو - پروونسال.
• اکسیتان که دارای گویش هایی مانند پرونسی و گاسکون است.
خانواده های زبانی دیگر که گاهی اوقات در شاخه گالی - رومی گنجانده می شوند:
• کاتالان، با گونه های معیار کاتالان و والنسیایی. برخی از زبان شناسان که ترجیح می دهند آن را در شاخه ایبریایی - رومی قرار دهند. با این حال، به طور کلی، کاتالان نوین، به ویژه از نظر دستوری، به اکسیتان نوین نسبت به اسپانیایی یا پرتغالی نزدیکتر است.
• زبان های رتی - رومی، از جمله رومانش سوئیس، لادین منطقه دولومیت و فریولی فریولی. رتی - رومی را می توان به عنوان گالی - رومی دسته بندی کرد، یا به عنوان شاخه ای جداگانه در زبان های رومی غربی قرار داد.
• زبان های گالی - ایتالی شامل پیدمونتی، لیگوری، لومبارد غربی و شرقی، امیلیان، روماگنول، گالی - سیسیلی و گالو - ایتالی و ونتی هستند. [ ۶] گالی - ایتالی را می توان به عنوان گالی - رومی دسته بندی کرد، یا به عنوان شاخه ای جداگانه در زبان های رومی غربی قرار داد.