زبان های لخی

زبان های لِخی خانواده ای از زیرگروه غربی زبان های اسلاوی متشکل از زبان لهستانی و چندین زبان و گویش دیگر هستند که در منطقه لهستان گویش می شوند. [ ۲] دیگر زیرگروه های اسلاوی غربی چک - اسلواکی و سوربی هستند.
زبان های لخی عبارتند از:
• لهستانی، تقریباً توسط ۳۸ میلیون نفر در لهستان و چندین میلیون نفر در جاهای دیگر گویش می شود.
• کاشوبی توسط بیش از ۱۱۰٬۰۰۰ نفر در قسمت شرقی پومرانی گویش می شود. [ ۳] گاهی آن را گویشی از لهستانی می دانند.
• سیلزیایی توسط بیش از ۵۳۰٬۰۰۰ نفر در سیلزی لهستان[ ۳] و توسط افراد بیشتری در سیلزی چک گویش می شود. گونه های مختلف سیلزیایی گاه گویش های لهستانی و چکی در نظر گرفته می شوند.
• اسلووینسی، در گذشته در مناطقی از پومرنی گویش می شد و در اوایل سده ۲۰ میلادی منقرض شد. گاهی آن با کاشوبی و گویش های منقرض شده پومرانی غربی به عنوان یک زبان پومرنیایی واحد شناخته می شوند.
• پولابی در گذشته توسط اسلاوها در مناطقی در اطراف رود البه در شمال شرقی آلمان امروزی گویش می شد و در میانه سده ۱۸ منقرض شد.
اصطلاح لخی هم به زبان های این گروه و هم به مردمان اسلاوی که به این زبان ها صحبت می کنند ( معروف به قوم له ) گفته می شود. این اصطلاح مربوط به نیای افسانه ای لهستانی ها به نام لخ است.