زبان برنامه نویسی ترسناک یک زبان برنامه نویسی است که برای تست کردن محدودیت های طراحی دیگر زبان های برنامه نویسی طراحی شده است. کلمه محرمانه این زبان ها را از دیگر زبان های برنامه نویسی که برای نوشتن نرم افزار استفاده می شوند، متمایز می کند. معمولاً نویسنده های برنامه های محرمانه خیال ندارند جریان برنامه نویسی را منحرف کنند به جز در مواردی خاص مانند الگوهای visuospatial که برای این منظور در نظر گرفته شده اند. این زبان ها مورد علاقه هکرها و افرادی است که می خواهند جریان داده را به هم بزنند. مورد استفاده بودن از اهداف طراحان زبان های محرمانه نیست بلکه معمولاً هدف آن ها حذف یا جایگزینی اَشکال قراردادی در زبان است که هنوز زبان را تورینگ کامل نگاه می دارد.
اولین و هنوز یکی از مثال های استاندارد زبان INTERACAL است در سال ۱۹۹۲ توسط Don Woods و James M Lyon طراحی شد که با زبانهای برنامه نویسی که کاربران معمول با آن آشنا هستند تفاوت هایی دارد. این زبان از قسمت هایی از زبان های برنامه نویسی تقلید می کند مانند زبان های فورترن، کوبول و زبان اسمبلی که از قسمت هایی از آن تقلید شده است. سابق بر این پیاده سازی INTERCAL با IBM System/360 بود و کامپیوترهای آتاری که بعد از آن به حیات خود ادامه نداد و بنابراین این زبان در برهه ای از میان رفت. احیاگران زبان در ۱۹۹۰ در جریان ساخت سیستم عامل یونیکس به وسیله زبان سی از یک زبان محرمانه استفاده کردند. در سال 1992 Wouter van Ootmerssen یک زبان برنامه نویسی مبتنی بر پشته را ابداع کرد که به طور ذاتی کدهای آن بسیار مبهم و ناخوانا بود اما نکته قابل توجه این بود که در این زبان از یک کامپایلر با ۱۰۲۴ بایت استفاده می شود اما با اصلاحاتی این زبان جز زبان های محرمانه محبوب شد نام این زبان brainfuck است.
Turing Tarpit یک زبان توینگ کامل است که تعداد عملگر و دستورها اجزای مشابه آن خیلی کم است. این شامل brainf, osic, tue می شود. Turning tarpit یک تورینگ تارپیت با کدگذاری تمام حالات است به عنوان مثال زبانی است که یک بخش از عملگرها را در جریان حالت فعلی برنامه دخالت می دهد. کدگذاری حالات یک متد برای کدگذاری برنامه است که هر زیر رشته از کد یک دستورالعمل از هر دو:
• محل دستور بعدی در لیست و
• اعمال کردن آن جریان داده های برنامه است.
نکته اینکه یک دستور تک معمولاً دو فاز ترتیبی را دارد:انتخاب عملگر و اجرای آن. عملگرها می توانند ایستا ( reMorse یا Thrat ) یا پویا ( reMorse4ever ) باشند. در اینجا نمونه ای بر مبنای ( reMorse یا Thrat ) است:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاولین و هنوز یکی از مثال های استاندارد زبان INTERACAL است در سال ۱۹۹۲ توسط Don Woods و James M Lyon طراحی شد که با زبانهای برنامه نویسی که کاربران معمول با آن آشنا هستند تفاوت هایی دارد. این زبان از قسمت هایی از زبان های برنامه نویسی تقلید می کند مانند زبان های فورترن، کوبول و زبان اسمبلی که از قسمت هایی از آن تقلید شده است. سابق بر این پیاده سازی INTERCAL با IBM System/360 بود و کامپیوترهای آتاری که بعد از آن به حیات خود ادامه نداد و بنابراین این زبان در برهه ای از میان رفت. احیاگران زبان در ۱۹۹۰ در جریان ساخت سیستم عامل یونیکس به وسیله زبان سی از یک زبان محرمانه استفاده کردند. در سال 1992 Wouter van Ootmerssen یک زبان برنامه نویسی مبتنی بر پشته را ابداع کرد که به طور ذاتی کدهای آن بسیار مبهم و ناخوانا بود اما نکته قابل توجه این بود که در این زبان از یک کامپایلر با ۱۰۲۴ بایت استفاده می شود اما با اصلاحاتی این زبان جز زبان های محرمانه محبوب شد نام این زبان brainfuck است.
Turing Tarpit یک زبان توینگ کامل است که تعداد عملگر و دستورها اجزای مشابه آن خیلی کم است. این شامل brainf, osic, tue می شود. Turning tarpit یک تورینگ تارپیت با کدگذاری تمام حالات است به عنوان مثال زبانی است که یک بخش از عملگرها را در جریان حالت فعلی برنامه دخالت می دهد. کدگذاری حالات یک متد برای کدگذاری برنامه است که هر زیر رشته از کد یک دستورالعمل از هر دو:
• محل دستور بعدی در لیست و
• اعمال کردن آن جریان داده های برنامه است.
نکته اینکه یک دستور تک معمولاً دو فاز ترتیبی را دارد:انتخاب عملگر و اجرای آن. عملگرها می توانند ایستا ( reMorse یا Thrat ) یا پویا ( reMorse4ever ) باشند. در اینجا نمونه ای بر مبنای ( reMorse یا Thrat ) است:
