زبان های بانتو

زبان های بانتو گروهی متشکل از حدود ۵۰۰ زبان است که در گستره وسیعی از آفریقای سیاه توسط بانتوها گویش می شوند. [ ۲] این زبان ها شاخه ای از خانوادهٔ زبان های نیجر - کنگو هستند. گسترهٔ پراکندگی این زبان ها باعث شده است که این گروه با حدود ۳۱۰میلیون گویشور پرکاربردترین گروه زبان های بومی در آفریقا باشد.
تعداد کل سخنگویان بانتو در اواسط سال ۲۰۱۰ حدود ۳۵۰ میلیون نفر تخمین زده شد که تقریباً برابر با ۳۰٪ از کل جمعیت آفریقا و ۵٪ از جمعیت کل جهان بود. [ ۳] زبان های بانتو به طور گسترده در جنوب شرق کامرون، سرتاسر مرکز، جنوب شرق و جنوب آفریقا تکلم می شوند. حدود یک ششم سخنگویان بانتو، و حدود یک سوم زبان های بانتو، در جمهوری دموکراتیک کنگو یافت می شوند ( حدود ۶۰ میلیون سخنگو در سال ۲۰۱۵ ) .
زبان سواحلی پرسخنگوترین زبان بانتو است؛ گرچه بیشتر سخنگویانش از آن به عنوان زبان دوم استفاده می کنند ( نخست: ۱۶ میلیون، دوم: ۸۰ میلیون در ۲۰۱۵ ) . [ ۴] دیگر زبان های بزرگ بانتو زولو، با ۲۷ میلیون ( ۱۵٫۷ میلیون دوم ) و شونا با ۱۱ میلیون سخنگو هستند. [ ۵] [ ۶] اتنولوگ دو گویش نزدیک رواندایی و روندی را جدا از هم می شمرد، که اگر با هم در نظر گرفته شوند، حدود ۲۰ میلیون سخنگو دارند. [ ۷]
زبان های مهم از خانواده بانتو عبارت اند از:
• در آفریقای مرکزی و شرقی
• سواحلی
• لینگالا
• لوگاندا
• گیکویو
• بوکوسو
• لوسوگا
• کیکونگو
• تشیلوبا
• چیچوا
• شونا
• ندبله ( سیندبله )
• تسوانا ( ستسوانا )
• سسوتهو
• زولو ( ایسی زولو )
• خوسا
• سپدی
• سوازی
• لوزی
• اوشیوامبو
• آبانیوم
• ایبیبیو
نمودار درختی ساده شاخه های بانتو توسط گرولموند ( ۲۰۱۲ ) :[ ۸]