خانوادهٔ زبان های ایروکویی ( انگلیسی: Iroquoian languages ) یکی از خانواده های زبانی سرخ پوستان آمریکای شمالی است. زبان های ایروکویی به فقدان کلی هم خوان های لبی مشهورند. زبان های این خانواده چندترکیبی و هسته نشان دار[ ۲] هستند. [ ۳]
خانوادهٔ زبان های ایروکویی در نواحی اطراف رودخانه سنت لارنس و دریاچه های ایری و آنتاریو رایج اند و قلمرو زبان های آلگانکی در این ناحیه را به دو بخش مجزا تقسیم کرده اند. زبان های موهاک، آنیده و سنه کا ازجمله اعضای خانواده ایروکویی به شمار می آیند. زبان های جنوبی این خانواده، چروکی و تاسکارو هستند که در ایالت های کارولینای شمالی، کارولینای جنوبی و تنسی گفتگو می شوند. در جنوب شرقی ایالات متحده، زبان های ماسکوگی رایج اند. این خانواده شامل زبان های آلاباما، کریک - مینول، چاکتاو و میکاسوکی است. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخانوادهٔ زبان های ایروکویی در نواحی اطراف رودخانه سنت لارنس و دریاچه های ایری و آنتاریو رایج اند و قلمرو زبان های آلگانکی در این ناحیه را به دو بخش مجزا تقسیم کرده اند. زبان های موهاک، آنیده و سنه کا ازجمله اعضای خانواده ایروکویی به شمار می آیند. زبان های جنوبی این خانواده، چروکی و تاسکارو هستند که در ایالت های کارولینای شمالی، کارولینای جنوبی و تنسی گفتگو می شوند. در جنوب شرقی ایالات متحده، زبان های ماسکوگی رایج اند. این خانواده شامل زبان های آلاباما، کریک - مینول، چاکتاو و میکاسوکی است. [ ۴]
wiki: زبان های ایروکویی