زبان های ایرانی جنوب غربی

زبان های ایرانی جنوب غربی زیرگروه جنوبی زبان های ایرانی غربی هستند. فارسی، لری و لارستانی از شناخته شده ترین زبان های این خانواده هستند.
در زبان های ایرانی غربی، آن دسته از زبان ها و گویش هایی که در تمام تحولات آوایی اصلی ( مثل تبدیل ج ایرانی باستان به ز یا تبدیل ز ایرانی باستان به د ) مانند فارسی را جزء گروه جنوب غربی می شمرند و بقیه را جزء گروه شمال غربی قرار می دهند. این تقسیم بندی متقارن نیست و مطابق این تعریف میزانِ تنوع آوایی در زیرشاخهٔ شمال غربی بیشتر است، چون به یک اندازه دچار تغییر و تحول نشده اند و در برخی، این تفاوت با فارسی بیشتر است و در برخی دیگر کمتر. مثلاً، تفاوت های آوایی کرمانجی با فارسی زیادتر است و در گورانی یا در گویش های قدیمی نطنز و نایین این تفاوت ها کمتر است. گاه برخی از تحولات آوایی زیرشاخهٔ جنوب غربی نیز در برخی از گویش های شمال غربی دیده می شود، اما با این حال، آن را از زیرشاخهٔ شمال غربی می شمرند، چون همهٔ تحولات آوایی را در خود نشان نمی دهد.
... [مشاهده متن کامل]

منابع

• https://fa.wikipedia.org/wiki/زبان‌های_ایرانی_جنوب_غربی