زبان های اورال التایی

زبان های اورال آلتایی. زبان های اورال آلتایی خانواده زبانی است که از پیشنهاد اتحاد دو خانواده زبانی جداگانه اورالی و آلتایی به وجود می آید. این فرضیه در قرن نوزدهم پیشنهاد شد و تا میانه های قرن بیستم نیز در نزد زبان شناسان به صورت گسترده مورد پذیرش بود؛ ولی از سال ۱۹۶۰ مورد بحث قرار گرفت و رد شد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
از سال ۱۹۹۰ تمایل به ارتباط برقرار کردن بین خانواده های زبانی اورالی، آلتایی و هندواروپایی در چهارچوب فرضیه ابرخانواده زبان های اورآسیایی ( en:Eurasiatic languages ) دوباره مطرح شد. بومهارد در سال ۲۰۰۸ ادعا کرده است که زبان های اورالی و آلتایی و هند و اروپایی به عنوان گروه های دختر از زبان مادر اورآسیایی، ریشه یکسانی دارند. [ ۵] با این وجود باید توجه کرد که خود فرضیه زبان های آلتایی نیز به صورت گسترده رد شده است. زبان های آلتایی یک خانواده زبانی پیشنهادی ( شامل زبان های ترکی، مغولی و تونگوزی ) در آسیای میانه و سیبری است که فرضیه آن امروزه به طور گسترده مردود شده است. [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] در گذشته زبان های آلتایی و زبان های اورالی را بخش های خانواده بزرگ تر زبان های اورال آلتایی می دانستند که اکنون بر اساس پژوهش های نوین این نظریه هم از اعتبار افتاده و به طور کامل منسوخ شده است. [ ۱۱]