{philosophical linguistics} [زبان شناسی] شاخه ای از زبان شناسی که از یک سو به بررسی نقش زبان در درک مسائل فلسفی و از سوی دیگر به وضعیت فلسفی نظریه ها و روش ها و مشاهدات زبانی می پردازد
