زبان شناسی بوم شناختی

زبان شناسی بوم شناختی یا بوم زبان شناسی ( به انگلیسی: Ecolinguistics ) ، در دهه ۱۹۹۰ به عنوان پارادایم جدیدی از تحقیقات زبان شناختی پدیدار شد و زبان شناسی اجتماعی را گسترش داد تا نه تنها زمینه اجتماعی که زبان شناسی در آن گنجانده شده است، بلکه بافت بوم شناختی گسترده تر، از جمله گونه های دیگر و محیط فیزیکی را نیز در نظر بگیرد. [ ۱]
دو حوزه اصلی مورد علاقه برای زبان شناسی بوم شناختی وجود دارد. اولی را می توان به عنوان «تحلیل بوم شناختی زبان» و دومی را به عنوان «زبان شناسی و تنوع زیستی» توصیف کرد.