زبان سرخس ( نام علمی: Glossopteris ) نام یک سرده از راسته زبان سرخس سانان است.
زبان سرخس، از وقتی که آدلف برُنیار، دیرینه شناس فرانسوی، در سال ۱۸۲۸ کشفش کرد، یکی از مطالعه شده ترین گیاهان پیشاتاریخی شده است. اولین سنگواره های زبان سرخس در هند پیدا شدند، اما سنگواره های دیگری هم در همهٔ خشکی های نیم کرهٔ جنوبی یافته شده اند و گواه زیست شناختیِ محکمی برایرانش قاره ای هستند. [ ۱]
زبان سرخس را بیشتر با برگ هایش می شناسند؛ برگ هایی که طولشان تا ۳۰ سانتی متر می رسید و میان رگه ای مشخص و رگه هایی واگرا داشتند. این برگ ها به شکلی مارپیچی دور ته شاخه ها می روییدند. زبان سرخس، با بلندی و شاخ وبرگی که داشت، گیاه غالب بیشتر مناطق نیم کرهٔ جنوبی بود و جنگل هایی پهناور در زمین های پست به وجود می آورد. بعضی از گونه های این گیاه نیمه گرمسیری بودند، اما بسیاری از گونه هایش هم در عرض های بالای جغرافیایی می روییدند؛ جایی که زمستان سرد و طولانی بود. [ ۲]
این گیاه را به سبب شکل برگ هایش چنین نامیده اند. ده ها گونه ی زبان سرخس شناسایی شده اند که بیشترشان بوته یا درختچه اند. گرچه نام این گیاه از سرخس بودنش حکایت می کند، زبان سرخس با دانه هایی که در اندام های ساقه ایِ متصل به برگ هایش می ساخت تولید مثل می کرد، نه با هاگ. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفزبان سرخس، از وقتی که آدلف برُنیار، دیرینه شناس فرانسوی، در سال ۱۸۲۸ کشفش کرد، یکی از مطالعه شده ترین گیاهان پیشاتاریخی شده است. اولین سنگواره های زبان سرخس در هند پیدا شدند، اما سنگواره های دیگری هم در همهٔ خشکی های نیم کرهٔ جنوبی یافته شده اند و گواه زیست شناختیِ محکمی برایرانش قاره ای هستند. [ ۱]
زبان سرخس را بیشتر با برگ هایش می شناسند؛ برگ هایی که طولشان تا ۳۰ سانتی متر می رسید و میان رگه ای مشخص و رگه هایی واگرا داشتند. این برگ ها به شکلی مارپیچی دور ته شاخه ها می روییدند. زبان سرخس، با بلندی و شاخ وبرگی که داشت، گیاه غالب بیشتر مناطق نیم کرهٔ جنوبی بود و جنگل هایی پهناور در زمین های پست به وجود می آورد. بعضی از گونه های این گیاه نیمه گرمسیری بودند، اما بسیاری از گونه هایش هم در عرض های بالای جغرافیایی می روییدند؛ جایی که زمستان سرد و طولانی بود. [ ۲]
این گیاه را به سبب شکل برگ هایش چنین نامیده اند. ده ها گونه ی زبان سرخس شناسایی شده اند که بیشترشان بوته یا درختچه اند. گرچه نام این گیاه از سرخس بودنش حکایت می کند، زبان سرخس با دانه هایی که در اندام های ساقه ایِ متصل به برگ هایش می ساخت تولید مثل می کرد، نه با هاگ. [ ۳]
wiki: زبان سرخس