{double tonguing} [موسیقی] در نواختن سازهای بادی برنجی و فلوت، استفاده از زبان برای ایجاد جمله بندی سریع که با استفاده از توالی واج های «ت ک»، یک جزءِ دوتایی به صورت منفرد یا مکرر، صورت می گیرد
