زبان در دهان نهادن

زبان در دهان یکدیگر داشتن ؛ متحد و هم فکر و هم عقیده بودن : این پدریان نخواهند گذاشت تا خداوند را مرادی برآید و یا مالی حاصل شود و همگان زبان در دهان یکدیگر دارند. ( تاریخ بیهقی ) .

زبان در دهان نهادن ؛ بمعنی زبان در دهان دواندن است. ( ارمغان آصفی ج 2 ص 8 ) :
به بزمی که خوان بیان می نهم
سخن را زبان در دهان می نهم.
نظامی.