زبان ترازو

لغت نامه دهخدا

زبان ترازو. [ زَ ن ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خار ترازوی زرسنج. ( غیاث اللغات ). خاری که در میان دسته ٔترازوی زر بشکل زبان باشد و چون آن خار برابر باشد و چپ و راست سرنکشد وزن راست باشد. ( آنندراج ). لسان المیزان. ( المنجد ). نقیب. ( منتهی الارب ) :
بمیزان قناعت بیش و کم کم پیش می آید
زبان این ترازو را نمیدانم نمیدانم.
صائب.
رجوع به زبانه شود.

فرهنگ فارسی

خار ترازوی زر سنج

پیشنهاد کاربران

بپرس