زبان بوسنیایی ( به بوسنیایی: bosanski jezik ) یک زبان های اسلاوی جنوبی از خانوادهٔ زبان هندواروپایی و گونهٔ معیار صربی کرواتی است که بوسنیایی ها بدان گفتگو می کنند. [ ۳] [ ۴] [ ۵] بوسنیایی در کنار کرواتی و صربی یکی از سه گونهٔ رسمی این زبان در بوسنی و هرزگوین است. [ ۶] این زبان همچنین در منطقه مسلمان نشین سانجاک ( در صربستان و مونته نگرو ) رایج است و در صربستان، [ ۷] مونته نگرو، [ ۸] مقدونیه شمالی و کوزوو یک زبان اقلیت رسمی به شمار می رود. [ ۹]
بوسنیایی از هر دو الفبای لاتین و سیریلیک برای نوشتار استفاده می کند که کاربرد لاتین در زندگی روزمره بیشتر است. سیریلیک نیز بیشتر در گذشته کاربرد داشته و امروزه به ندرت به کار می رود. [ ۱۰] این زبان در میان زبان گونه ها صربی کرواتی به دلیل داشتن وام واژگان بسیاری از عربی، ترکی عثمانی و فارسی برجسته است که بیشتر به دلیل تعامل آن با از طریق اسلام فرهنگ های یادشده است. [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳]
بوسنیایی بر پایه رایج ترین گویش صربی کرواتی به نام اشتوکاوی، به ویژه گویش هرزگوینی شرقی آن، بنا شده که پایه زبان های معیار صربی، کرواتی و مونته نگروئی نیز به شمار می رود. اعلامیه زبان مشترک که در سال ۲۰۱۷ در سارایوو امضا شد بر همین واقعیت تأکید می کند. [ ۱۴] [ ۱۵] تا دهه ۱۹۹۰، زبان مشترک صربی کرواتی نامیده می شد[ ۱۶] و هنوز هم این اصطلاح در کنار «بوسیایی - کرواتی - مونته نگروئی - صربی» ( BCMS ) به ویژه در انجمن های دیپلماتیک کاربرد دارد. اشتراکات این چهار زبان به اندازه ای است که با دانستن یکی از آن ها می توان به راحتی با مردمان سه کشور دیگر نیز سخن و ارتباط برقرار کرد.
دربارهٔ نام زبان بوسنیایی اختلافاتی وجود دارد. زبان شناسان بوسنیایی اصرار دارند که تنها نام مشروع زبان «بوسنیایی» ( bosanski ) است و کروات ها و صرب ها باید فقط از آن استفاده کنند. برخی از کروات ها و صرب ها مسئله ای بحث برانگیز است و آن ها گاه بدان زبان «بوسنیاک» ( bošnjački/бошњачки ) می گویند. این بحث از آنجا ناشی می شود که به نظر می رسد «بوسنیایی» به معنی این است که که این زبان، زبان همه بوسنیایی هاست، در حالی که کروات ها و صرب های بوسنی این اصطلاح را برای زبان خود نمی پذیرند.
این زبان در سال ۱۹۹۵ در موافقت نامه دیتون زبان بوسنیایی نامیده شده[ ۱۷] و می توان نتیجه گرفت که این نام در آن زمان از مشروعیت و اعتبار بین المللی برخوردار شده است. [ ۱۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبوسنیایی از هر دو الفبای لاتین و سیریلیک برای نوشتار استفاده می کند که کاربرد لاتین در زندگی روزمره بیشتر است. سیریلیک نیز بیشتر در گذشته کاربرد داشته و امروزه به ندرت به کار می رود. [ ۱۰] این زبان در میان زبان گونه ها صربی کرواتی به دلیل داشتن وام واژگان بسیاری از عربی، ترکی عثمانی و فارسی برجسته است که بیشتر به دلیل تعامل آن با از طریق اسلام فرهنگ های یادشده است. [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳]
بوسنیایی بر پایه رایج ترین گویش صربی کرواتی به نام اشتوکاوی، به ویژه گویش هرزگوینی شرقی آن، بنا شده که پایه زبان های معیار صربی، کرواتی و مونته نگروئی نیز به شمار می رود. اعلامیه زبان مشترک که در سال ۲۰۱۷ در سارایوو امضا شد بر همین واقعیت تأکید می کند. [ ۱۴] [ ۱۵] تا دهه ۱۹۹۰، زبان مشترک صربی کرواتی نامیده می شد[ ۱۶] و هنوز هم این اصطلاح در کنار «بوسیایی - کرواتی - مونته نگروئی - صربی» ( BCMS ) به ویژه در انجمن های دیپلماتیک کاربرد دارد. اشتراکات این چهار زبان به اندازه ای است که با دانستن یکی از آن ها می توان به راحتی با مردمان سه کشور دیگر نیز سخن و ارتباط برقرار کرد.
دربارهٔ نام زبان بوسنیایی اختلافاتی وجود دارد. زبان شناسان بوسنیایی اصرار دارند که تنها نام مشروع زبان «بوسنیایی» ( bosanski ) است و کروات ها و صرب ها باید فقط از آن استفاده کنند. برخی از کروات ها و صرب ها مسئله ای بحث برانگیز است و آن ها گاه بدان زبان «بوسنیاک» ( bošnjački/бошњачки ) می گویند. این بحث از آنجا ناشی می شود که به نظر می رسد «بوسنیایی» به معنی این است که که این زبان، زبان همه بوسنیایی هاست، در حالی که کروات ها و صرب های بوسنی این اصطلاح را برای زبان خود نمی پذیرند.
این زبان در سال ۱۹۹۵ در موافقت نامه دیتون زبان بوسنیایی نامیده شده[ ۱۷] و می توان نتیجه گرفت که این نام در آن زمان از مشروعیت و اعتبار بین المللی برخوردار شده است. [ ۱۸]
wiki: زبان بوسنیایی