زبان برگشودن. [ زَ ب َ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) زبان برگشادن. آغاز سخن کردن : ز سرتیزی آن آهنین دل که بودبعیب پریرخ زبان برگشود.سعدی ( بوستان ).
