زبان اواری

زبان آواری. زبان قوم آوار و از گروه زبان های قفقازی شمال شرقی است. این قوم در قفقاز زندگی می کنند.
رسم الخط رسمی زبان آواری امروزه، سیریلیک می باشد. الفبای سیریلیک آواری مثل الفبای روسی است با یک حرف جدید، «چوبدستی»، «پالوچکا» ( به روسی: палочка ) ( Ӏ ӏ ) . این حرف در ایجاد دونگارهها و سه نگار ه های مختلف کاربرد دارد.
الفبای عربی پیش از سال ۱۹۲۸ میلادی، الفبای اصلی نوشتار آواری بود. در آن سال، اتحاد جماهیر شوروی ابتدا الفبای لاتین و سپس الفبای سیریلیک را معرفی کرد. به هر حال، الفبای عربی امروزه نیز شناخته شده است و علاقه مندان آواری زبان آن را یاد می گیرند.
جدول مقایسه رسم الخطهای زبان آواری[ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷]
در دهه های اخیر، در الفبای آواری، به مانند الفباهایی چون اویغوری، کردی، و قرقیزی، ارجحیت بر این بوده که اِعراب را از نوشتار حذف کرده، و بجای آن از اشکال مختلف حروف موجود استفاده کنند. به طور مثال، در الفبای آواری، چهار نوع حرف «ی» به شرح زیر وجود دارد.
در الفبای عربی آواری، تنها دو اِعراب باقی مانده است. یکی از آن ها تشدید است و دیگری ضمه. بر خلاف فارسی و عربی، واکه یا مصوت نیست. بلکه نشان دهندهٔ لبی شدگی حروف صامت می باشد. لبی شدگی به معنی این می باشد که صامت به همراه یک «ـو» ادا شود، به طور مثال «زوا» ( zwa ) . در الفبای سیریلیک این امر با حرف в نشان داده شده است، به طور مثال «зва» که در الفبای عربی آواری به صورت «زُا» نوشته می شود.
نکته دیگر این است که در آوار، حروف مشدده نیز میتوانند به صورت لبی شده ادا شوند. «سْسوا» ( ссвa ) ، که به صورت «سُّا» نوشته می شود.
در نوشتن واژگانی که با حرف واکه شروع می شوند، اگر این واکه باشد، با «ا» نوشته می شود. در غیر این صورت، با «ئ» شروع می شوند.