زبان اشاره انگلیسی

زبان اشاره انگلیسی یا زبان اشاره بریتانیایی ( به انگلیسی: British Sigh Language ) که به اختصار BSL نامیده می شود، یک زبان اشاره ای است که در انگلستان استفاده می شود و زبان اول یا زبان ترجیحی برخی افراد ناشنوا در انگلستان است. این زبان از فضا استفاده می کند و شامل حرکت دست، بدن، سر و صورت است. بسیاری از هزاران نفری که ناشنوا هستند، همچنین خویشاوندان ناشنوایان، مترجمان زبان اشاره یا عده دیگر که در تماس با جامعه ناشنوای انگلستان هستند از BSL استفاده می کنند. در سال ۲۰۱۱، ۱۵٬۰۰۰ نفر که در انگلستان و ولز زندگی می کردند، BSL را به عنوان زبان اصلی خود گزارش دادند.
تاریخچه زبان اشاره موجود در جوامع ناشنوا در انگلستان، به سال ۱۵۷۰ می رسد. زبان اشاره انگلیسی، همانند همه زبان ها، با اصلاح، اختراع و وارد شدن کلمات جدید، تکامل یافته است. توماس بریدود، یک معلم در ادینبورگ بود، که در سال ۱۷۶۰ آکادمی بریدوود را برای ناشنوایان و افراد گنگ تأسیس کرد که به عنوان اولین مدرسه برای ناشنوایان در بریتانیا شناخته می شود. دانش آموزان او فرزندان کارکنان بودند. استفاده اولیه او از یک نوع زبان اشاره و سیستم ترکیبی، اولین تدوین زبان اشاره انگلیسی بود.