زبان آرپیتان. زبان آرپیتان یا زبان فرنکو - پروونسال زبانی هندواروپایی از گروه زبان های رومی و شاخه ای از زبان های گالی - رتی است و در کشورهای ایتالیا، سوییس و فرانسه حدود یکصد و سیزده هزارتن گویشور دارد.
نام فرنکو - پروونسال توسط گراتزادیو ایسایا آسکولی به زبان آرپیتان داده شد. نام آرپیتان میان گویشوران این زبان استفاده می شود. نام آرپیتان معنی اهالی آلپ را می دهد و بسیاری از پژوهشگران بومی این زبان آن را بر فرنکوپروونسال برتری می دهند. در سوییس گویشوران این زبان را روماند می نامند که اصطلاحی آلمانی برای رومی تباران است. پایگاه فرهنگی آرپیتان در کشور ایتالیا نام این زبان را آرپیتان ذکر کرده است.
این زبان در منطقه خودمختار آئوستا والی در شمال ایتالیا و نیز منطقه تورین و فوجیا در ایتالیا و مناطق روماندی کشور سوییس رواج دارد. این زبان در گذشته تحت نفوذ زبان لاتین قرار اشت و هم اکنون تنها کاربرد محاوره ای دارد و به نوبه خود لهجه های متعددی را نیز شامل می شود. از لهجه های متعدد این زبان می توان لهجه آرپیتانی لیون بنام برسان، و نیز دوفینوآ و ساوویارد را در فرانسه و وودوآ در سوییس و والدوتن و فیاتر را در ایتالیا ذکر کرد.
نخستین نمونه های ادبی بدست آمده از این زبان به قرن دوازدهم میلادی باز میگردد که شعری با یکصد و پنج بیت دربارهٔ اسکندر مقدونی می باشد. کتابی دیگر در در ده هزار خط وجود دارد که در نیمه دوم قرن دوزادهم نوشته شده و گاهی آن را به لهجه قدیمی آرپیتان منسوب می دانند. کتابی دیگر دربارهٔ حماسه سن بارتولومه بدست آمده که از کتب قدیمی این زبان است. بیشتر متون مذهبی آرپیتان از زبان لاتین ترجمه شده بودند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام فرنکو - پروونسال توسط گراتزادیو ایسایا آسکولی به زبان آرپیتان داده شد. نام آرپیتان میان گویشوران این زبان استفاده می شود. نام آرپیتان معنی اهالی آلپ را می دهد و بسیاری از پژوهشگران بومی این زبان آن را بر فرنکوپروونسال برتری می دهند. در سوییس گویشوران این زبان را روماند می نامند که اصطلاحی آلمانی برای رومی تباران است. پایگاه فرهنگی آرپیتان در کشور ایتالیا نام این زبان را آرپیتان ذکر کرده است.
این زبان در منطقه خودمختار آئوستا والی در شمال ایتالیا و نیز منطقه تورین و فوجیا در ایتالیا و مناطق روماندی کشور سوییس رواج دارد. این زبان در گذشته تحت نفوذ زبان لاتین قرار اشت و هم اکنون تنها کاربرد محاوره ای دارد و به نوبه خود لهجه های متعددی را نیز شامل می شود. از لهجه های متعدد این زبان می توان لهجه آرپیتانی لیون بنام برسان، و نیز دوفینوآ و ساوویارد را در فرانسه و وودوآ در سوییس و والدوتن و فیاتر را در ایتالیا ذکر کرد.
نخستین نمونه های ادبی بدست آمده از این زبان به قرن دوازدهم میلادی باز میگردد که شعری با یکصد و پنج بیت دربارهٔ اسکندر مقدونی می باشد. کتابی دیگر در در ده هزار خط وجود دارد که در نیمه دوم قرن دوزادهم نوشته شده و گاهی آن را به لهجه قدیمی آرپیتان منسوب می دانند. کتابی دیگر دربارهٔ حماسه سن بارتولومه بدست آمده که از کتب قدیمی این زبان است. بیشتر متون مذهبی آرپیتان از زبان لاتین ترجمه شده بودند.
wiki: زبان آرپیتان