( زباذیة ) زباذیة. [ زَ ی َ ] ( ع اِ ) شر و بدی. یقال : بینهم زباذیة؛ ای شرّ و الصواب بالراء. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). لغتی است در زبازیه بمعنی شرّ یا مصحف زباذیه ( براء مهمله ) است و جماعت ( لغویان ) آنرا ذکرنکرده اند. ( تاج العروس ). و ربازیه ( بزاء پس از الف )نیز بدینمعنی آمده. رجوع به رباذیه و زبازیه شود.
