زایلین

زایلین ( به انگلیسی: Xylene ) عبارتی است که در مورد مخلوط سه ایزومر زایلین یعنی اورتو - زایلین، متا - زایلین و پارا - زایلین استفاده می شود. از عمده کاربردهای این مخلوط به عنوان حلال در صنایع مختلف است.
کار کردن با زایلین مخلوط بدون رعایت نکات ایمنی تبعات و آسیب هایی فیزیکی را همچون سوزش بینی، گلو و گوش، سردرد، عدم هماهنگی عضلات، سرگیجه، تداخل در سیستم تنفسی و ریه ها، افزایش دمای بدن، رعشه، سرگیجه، تأخیر در عکس العمل به محرک های بصری، عوارض قلبی و در مواردی باعث ایجاد سرطان می شود.
شیمی­دان فرانسوی آگوست کاهورس زایلن را کشف کرد. وی دی متیل بنزن را از قطرات چوب کشف و ثبت نمود. این نام برگرفته از همین موضوع می باشد.
این ماده شیمیایی ( xylene ) ، بر اساس این که کدام اتم کربن به گروه متیل متصل شده است، نامگذاری می شود. این ایزومرها دارای خواص فیزیکی و شیمیایی مختلف از جمله قطبیت و اسیدیته هستند. این ایزومرها شامل موارد زیر می باشد.
• *متا زایلن ( meta - xylene ) ( MX )
• *پارا زایلن ( para - xylene ) ( PX )
• *اورتو زایلن ( ortho - xylene ) ( OX )
• *اتیل بنزن ( ethyl benzene )
P - xylene به شکل مایع آبکی بی رنگ و بوی شیرین در محیط ظاهر می شود. کمتر از آب متراکم است. نامحلول در آب و بخار آن تحریک کننده است. نقطه انجماد و جرم مولکولی آن به ترتیب 56 درجه فارنهایت و 106. 16 گرم بر مول است.