زایسپان

لغت نامه دهخدا

زایسپان. [ ی ِ ] ( اِ ) زایسبان. زایسفان ، الخرس ( زاچه ). ( مهذب الاسماء: الخرس ). الخرسة آن طعام که او را [ زاجه را ] سازند . ( مهذب الاسماء: الخرس ). || ( ص ) النفساء؛ زن زایسپان. ( مهذب الاسماء: النفساء ). || ( اِ ) القشوة، آنچه آلات زایسپان در آن نهند. ( مهذب الاسماء: القشوة ). رجوع به زایسپانی و زایسپان شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس