زاویه ٔ کروی

لغت نامه دهخدا

زاویه کروی. [ ی َ / ی ِ ی ِ ک ُ رَ ] ( ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) آن است که حادث شود میان دو خط مستقیم که هر یک مماس با قوس دائره ای است و آن دو دائره با یکدیگر متقاطعاند. و گفته شده است که زاویه کروی زاویه ای است حاصل بر سطح کره ای که واقع است میان دو قوس دو دائره بزرگ متقاطع. ( از دائرة المعارف بستانی ).

فرهنگ فارسی

آن است که حادث شود میان دو خط مستقیم که هر یک مماس با قوس دایره ایست و آندو دایره متقاطعند و گفته شده که زاویه کروی زاویه ایست حاصل بر سطح کره ای که واقع است میان دو قوس دو دایره بزرگ متقاطع

پیشنهاد کاربران

بپرس