زاویه پذرفته قوس. [ ی َ / ی ِ ی ِ پ ِ رُ ت َ ی ِق َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زاویه ای که مساوی باشد با زاویه حادث میان دو وتر متلاقی در یک نقطه از قوس. بیرونی آرد: هرگاه که از دو سر قوس دو خط بیرون آری چنانک بر یکی نقطه از آن قوس گرد آیند وز ایشان زاویه ای پدید آید هر زاویه که این را راست بود، آن را پذرفته آن قوس خوانند. ( التفهیم بیرونی ص 16، 17 ).
