زاویه نظر. [ ی َ / ی ِ ی ِ ن َ ظَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چیزی که از دور دیده میشود چون از دو حدآن ، امتداد نظر را ضبط کنیم زاویه ای حادث شود که آن را زاویه رؤیت یا نظر گوئیم. و زاویه نظر قطر اعتباری آن شی است. و بسته به دوری و نزدیکی و کوچکی بزرگی آن شی خواهد بود. زاویه نظر در پیدا کردن بعد اشیاء مهم است. پس از شیوع نظریه کپرنیک درباره اوضاع کواکب و مدارات آنها و تمرکز آفتاب ، هیویون درصدد تشخیص زاویه نظر افتادند و در عرض سیصد سال بواسطه نقص اسباب کسی موفق به تشخیص نشد تا در سنه 1837 مسیحی که بسل منجم معروف به استمداد افزارهای فرون هوفر، از برای یکی از ثوابت زاویه نظر بدست آورد و همچنانکه امتحان فوکو دلیل محسوس حرکت وضعی زمین شد، تعیین زاویه نظر ثوابت ، دلیل محسوس حرکت انتقالی زمین گشت. زاویه نظردارای اقسامی است بنام زاویه نظر افقی ، زاویه نظرفوقی ، زاویه نظر سالانه ، زاویه نظر محلی ، زاویه نظر یومیه. ( از تحفة الافلاک ص 44، 155، 156 تا 162 ).
فرهنگ فارسی
چیزی که از دور دیده میشود چون از دو حد آن امتداد نظر را ضبط کنیم زاویه ای حادث شود که آن را زاویه رویت یا نظر گوییم
