زاویه ٔ نصر

لغت نامه دهخدا

زاویه نصر. [ ی َ ی ِ ن َ ] ( اِخ ) زاویه ای است در خارج قاهره و محل اقامت و اعتکاف مؤسسش شیخ نصربن سلیمان منبجی بوده است. شیخ نصر مراد رکن الدین بیبرس بوده و درباره شیخ محیی الدین عربی غلو داشت و بهمین مناسبت با ابن تیمیه مباحثاتی بزرگ داشت. وی در این زاویه مقیم بود، وهم در آنجا بسال 719 وفات یافت و همان جا مدفون گردید. ( از خطط مقریزی ج 4 ص 300 ). رجوع به زاویه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس