زاویه مجسمه. [ ی َ /ی ِ ی ِ م ُ ج َس ْ س َ م َ / م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) هیئتی است حاصل در نقطه اتصال سطحهای متعدد یک جسم منحدب ( زاویه مکعب ) و یا نقطه انتهای تنها سطح آن ( زاویه مخروط ). و این تعریف جامعتر از آن است که در تعریف زاویه مجسمه گفته شده : زاویه مجسمه آن است که در نقطه تلاقی دو سطح پدید آید. زیرا این تعریف شامل زاویه رأس مخروط نیست. بنابراین زاویه مجسمه از کیفیات مخصوص به کمیات است. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ج 1 ص 624 ). و رجوع به شرح تذکره خفری باب یکم فصل یکم شود.
فرهنگ فارسی
هیئتی است حاصل در نقطه اتصال سطحهای متعدد یک جسم منحدب و یا نقطه انتهای تنها سطح آن
