زاویه ٔ متقابل

لغت نامه دهخدا

زاویه متقابل. [ ی َ / ی ِ ی ِم ُ ت َ ب ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دو خط راست که یکدگر را ببرد چهار زاویه از آن بحاصل شود سر هردوی بهم آمده بر نقطه ای ، هرچه برابر بود آن را متقابل خوانند و یکدیگر را راست باشند. ( التفهیم بیرونی ص 12 ).

فرهنگ فارسی

دو خط راست که یکدیگر را ببرد چهار زاویه از آن حاصل شود سر هر دوی به هم آمده بر نقطه ای هرچ برابر بود آن را متقابل خوانند و یکدیگر را راست باشند

پیشنهاد کاربران

بپرس