زاویه ٔ ظاهری

لغت نامه دهخدا

زاویه ظاهری. [ ی َ ی ِ هَِ ری ی ] ( اِخ ) زاویه ای است در قاهره و تا پیش از حوادث سال حمام طرغای مجاور این زاویه بوده و پس از آن حادثه که حمام طرغای ویران گردیدبجای آن در جوار زاویه ، بستانی ایجاد شد که بنام عبدالرحمن صیرفی جمال الدین استاداری که مؤسس آن بود مشهور گردید. مؤسس این زاویه احمد فرزند محمد آزادشده ملک ظاهر شهاب الدین غازی و متوفی در 696 هَ. ق. است. ( از خطط مقریزی ج 4 ص 299 ). رجوع به زاویه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس