زاویه تعدیل. [ ی َ / ی ِ ی ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آن زاویه بود که از تقاطع آن دو خط آید که از مرکز فلک اوج و از مرکز عالم سوی آفتاب آیند. ( التفهیم ص 118 ).
فرهنگ فارسی
آن زاویه بود که از تقاطع آن دو خط آید که از مرکز فلک اوج و از مرکز عالم سوی آفتاب آیند
