زاویه انعطاف. [ ی َ / ی ِ ی ِ اِ ع ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب )زاویه ای را که از ( تقاطع ) خط منعطف و خطی که موازی خط شعاعی است و به مضی ( چشم بیننده ) متصل است پدید آید، زاویه انعطاف نامند. و زاویه انعطاف گاه بزرگ است و آن در صورتی است که جسم مخالف ( روبرو ) غلیظ ( سخت ) باشد و هر چه اغلظ باشد زاویه انعطاف بزرگ تر است و یا زاویه عطفیه بزرگ باشد. و گاه کوچک است و آن در صورتی است که غلظت جسم مخالف اندک باشد و هرچه اندک تر باشد زاویه انعطاف کوچکتر است و همچنین است در صورتی که زاویه عطفیه کوچک باشد. ( شرح تذکره خفری فصل یکم باب دوم ). و رجوع به زاویه عطفیه شود.
فرهنگ فارسی
زاویه ای را که از خط منعطف و خطی که موازی خط شعاعی است و بمضئ متصل است پدید آید
