زاویه تماس

زاویه تماس ( انگلیسی: Contact angle ) زاویه ای است، برای یک مایع ( یا قطره ) که میان سطح تماس مایع/بخار با جایی که مایع سطح جامد را لمس می کند تعریف می شود.
زاویه تماس یک قطره از مایع با سطح آن در تعیین ترشوندگی، مؤثر است. هرچه زاویه تماس به صفر نزدیکتر باشد ترشوندگی بیشتر است. هرچه زاویه تماس به ۱۸۰ نزدیک تر باشد آب گریزی افزایش می یابد.
به حداکثر زاویه تماس یک قطره با سطح، زاویه پیشروی[ ۱] و کمینه زاویه تماس را زاویه پسروی[ ۲] می گویند. اختلاف میان زاویه های پیش روی و پس روی را پسماند زاویهٔ تماس[ ۳] می خوانند. قانون یانگ، ترشوندگی را برای یک سطح ایده آل تعریف می کند:
که در آن ɣ انرژی آزاد سطح میان سطح های مختلف مایع و جامد و گاز و θ زاویه تماس است.
متداول ترین روش برای اندازه گیری زاویه تماس استاتیک، روش قطره بی پایه ( sessile drop method ) است. برای اندازه گیری زاویه تماس به این روش، از دستگاه اندازه گیری زاویه تماس قطره با سطح ( Contact Angle Goniometer ) استفاده می شود. این دستگاه دارای یک بخش تصویربرداری خاص از قطره می باشد که می تواند از خط تماس سه فازی جامد - مایع - گاز تصویربرداری کرده و سپس به کمک نرم افزارهای پردازش تصویر یا اپراتور، زاویه تماس قطره با سطح جامد را بدست می آورد.