زاوهی

لغت نامه دهخدا

زاوهی. [ وَ هی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به ولایت یا شهر یا قریه زاوه است. رجوع به زاوه شود. ( از سمعانی ).

زاوهی. [ وَ ] ( اِخ ) جمیل بن محمدبن جمیل مکنی به ابوالحسن. وی از حاتم بن محبوب شامی و دیگر مشایخ هرات استماع حدیث کرد و حاکم ابوعبداﷲ حافظ از وی روایت دارد و گوید: وی نزدیک باب ابی العباس برای من نقل حدیث کرده است. ( از انساب سمعانی ). و رجوع به تاج العروس شود.

زاوهی. [ وَ ]( اِخ ) قطب الدّین ترک فرزند شاهور از مشاهیر عرفای قرن 6 و اوایل قرن 7 هجری و از مشایخ شیخ عطار است. مؤلف آنندراج گوید: بعد از آنکه قطب الدین حیدر ترک از ترکستان به خراسان آمد. و آنجا [زاوه ] منزل گزیده و بجوار رحمت ایزد رسیده در آنجا مدفون شده [ زاوه ]به تربت حیدریه مشهور و موسوم شده و او در پانصد و نود و هفت رحلت یافته و در مدح پیروان او گفته اند:
سال دیگرگر بمانی قطب دین حیدر شوی.
و سید حیدر تونی غیر وی است و مزارش در شهر تبریز معروف. ( آنندراج ).
حمداﷲ مستوفی آرد: حمداﷲ قطب الدین حیدرزاده وفاتش در سنه ثمان و عشر و ستمائه مردی صاحب وقت بود گروه جندرنان متابع او اند. ( تاریخ گزیده چ لندن ص 793 ).
دولتشاه آرد: شیخ عطار در طفولیت نظر از قطب عالم قطب الدین حیدر یافته و کدکن که مولد شیخ است در نواحی زاوه است و پدر شیخ ابراهیم بن اسحاق عطار کدکنی است مرید قطب الدین حیدر بوده و شیخ عطار حیدرنامه بجهت قطب عالم در ایام شباب بنظم آورده ، چون در اوان شباب بوده هرچند بسخنان شیخ مانند نیست ، اما بتحقیق سخن شیخ است و بعضی میگویند که حیدریان آن نظم را بر شیخ بسته اند و آن اعتقاد غلط است. اما قطب الدین حیدر از ابدال بوده و مجذوب مطلق است. محققان معتقد حیدرند. مردی صاحب باطن بوده است و اهل ریاضت ، و یکصد و ده سال و بعضی گویند یکصد و چهل سال عمر یافته و از نژاد خانان ترکستان است و پدر او را شاهور نام بوده و او از مادر مجذوب متولد شده و کرامات و مقامات او مشهور است و در تاریخ سنه سبع و تسعین و خمسمائه رحلت کرده و به زاوه مدفون است و بعضی وفات او را در سنه اثنی و ستمائه نیز نوشته اند. ( تذکره دولتشاه چ لیدن ص 192 ). مؤلف حبیب السیر آرد: قطب الدین حیدرزاده که جماعت حیدریان بدو منسوب اند در 618 وفات یافت و در قصبه تربت که از محالات ولایت زاوه است مدفون گشت. ( از حبیب السیرچ خیام ج 2 ص 342 ). مرحوم دکتر غنی آرد: تاریخ وفات قطب الدین زاوی در تاریخ گزیده 618 و در مجمل فصیحی 613 آمده. ( تاریخ تصوف دکتر غنی ج 2 ص 403 ). و رجوع به قطب الدین حیدر شود.بیشتر بخوانید ...

پیشنهاد کاربران

بپرس