زاوه خواف. [ وَ ی ِ خا ] ( اِخ ) زاو است. فصیح خوافی آرد: وفات رکن الدین محمود سلطان سنجان در سنجان زاوه خواف. ( تاریخ ادبیات براون ج 3 ص 300 و تعلیقات قزوینی بر شد الازار ص 539 ). رجوع به زاده شود.
