زاوله

لغت نامه دهخدا

زاوله. [ وُ ل َ] ( اِخ ) دهی است از بخش گوران شهرستان شاه آباد. واقع در 28هزارگزی شمال باختری گهواره نزدیک پروانه در منطقه ای کوهستانی و سردسیر. سکنه آن 320 تن مسلمان اند و بزبان کردی و فارسی تکلم میکنند. آب این ده از رودخانه برشاه تأمین میشود و محصول آن غلات ، حبوب ، میوه ، لبنیات ، صیفی ، توتون و شغل اهالی آن زراعت و گله داری است و دارای راه مالرو میباشد. اهالی آن از تیره قلخانی بهرامی هستند و در دو محل بفاصله یک کیلومتر قرار دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس