زاهیه

لغت نامه دهخدا

( زاهیة ) زاهیة. [ هی ی َ ] ( ع ص ) مؤنث زاهی. || شتر که گیاه حمض را چرا نکند. ( اقرب الموارد ). شترانی که شوره گیاه را چرا نکنند. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

مونث زاهی شتر که گیاه حمض را چرا نکند

پیشنهاد کاربران

زاهیه : زاهیة المشرقة، الزاهرة، المضیئة، درخشان روشن ، درخشان ، نورانی .
زهور : گل ها
زهیه : گلدار
زاهیه : زاهیه یک اسم زنانه عربی است ، به معنی: پاک ، روشن ، درخشان ، خودنما.
زاهیا : زاهیا بادی که شاخه ها را تکان می دهد .
الزاهی : درخشان
ازاهی : تابناک، درخشان، نورانی، روشن، واضح، بی ابهام، درخشنده.
زاهیه : روشن

بپرس