زاهدکوه.[ هَِ دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشیدجهان آرا باشد. ( آنندراج ) ( برهان قاطع ). آفتاب. ( فرهنگ رشیدی ). منزوی در کوه. ( کشف اللغات ) : زاهد کوه آستینی برفشاندزو کلید خمستان بیرون فتاد.خاقانی.و رجوع به مجموعه مترادفات ص 13 شود.
