زاهد مرغابی. [ هَِ دِ م ُ ] ( اِخ ) جلال الدین محمود، در علوم ظاهری شاگرد مولانا نظام الدین هروی است و بجهت ورزش شریعت و متابعت سنت ، ازاین طریق حظی کامل و نصیبی تمام یافته بوده است. درتقوی و ورع جهدی بلیغ می نمود. می آرند که برزگر وی ، یکی از آلات دهقانی را که وقف کرده بود در زراعت وی کار فرموده بود، چون از آن وقوف یافته حاصل آن زراعت را تصرف نکرده و فرمود تا بر فقراء و مستحقان تصدق نمودند. ملک هرات یک صره زر به رسم هدیه به وی فرستادقبول ننمود، حامل صره گفت : اگر این را بپیش ملک بازبرم ، ملول خواهد شد، بر فقرائی که شاگرد شمایند و در مدرسه میباشند قسمت کنید، فرمود که تو خود آن را بمدرسه بر، و هر کس که قبول کند به وی ده ، اما به شرطآنکه بگوئی که این زر از کجا است. زر را بمدرسه بردو هیچ کس آن را قبول نکرد. در ماه ذی الحجه سنه ثمان و سبعین و سبعمائه از دنیا رفته ، و قبر وی در مرغاب هرات است. ( نفحات الانس چ توحیدی پور ص 500 و 501 ).
