زانوتا (شرکت). زانوتا ( به ایتالیایی: Zanotta ) یک شرکت مبلمان ایتالیایی است که به ویژه برای قطعات نمادین طراحی ایتالیایی که در دهه های ۱۹۶۰، ۷۰ و ۸۰ میلادی تولید کرد، شناخته شده است. از جمله این مبلمان می توان به صندلی کیسهٔ لوبیا «ساکو» و اولین صندلی بادی «بلو» که به تولید - انبوه رسید. این شرکت در سال ۱۹۵۴ میلادی تأسیس شد و کارخانهٔ اصلی در نوا میلانزه است. در سال ۱۹۸۴ میلادی زانوتا بخش آزمایشی خود را به نام زابرو به ریاست الساندرو گوئریرو به همراه الساندرو مندینی و استفانو کاشیانی تأسیس کرد. از زمان مرگ مؤسس آن، آئورلیو زانوتا، در سال ۱۹۹۱ میلادی، توسط اعضای خانواده او اداره می شود. محصولات زانوتا در سال های ۱۹۶۷، ۱۹۷۹، ۱۹۸۷ و ۲۰۲۰ میلادی موفق به دریافت جایزهٔ پرگار طلا شدند.
این شرکت در سال ۱۹۵۴ میلادی توسط کارآفرین جوان آئورلیو زانوتا با کارخانهٔ تولیدی خود در نوا میلانزه تأسیس شد که تا به امروز باقی مانده است. در ابتدا زانوتا پولترونا نام داشت و در ساخت مبلمان سنتی و روکش شده تخصص داشت. با این حال، در اوایل دههٔ ۱۹۶۰ میلادی، این شرکت برای طراحی مدرن شهرت پیدا کرد و شروع به سفارش آثار آوانگارد توسط طراحانی مانند: آکیله و پیر جاکومو کاستیلیونی، گائه اولنتی، اتوره سوتساس، الساندرو مندینی و پیرو گاتی، چزاره پائولینی و فرانکو تئودورو کرد. [ ۱] [ ۲]
در سال ۱۹۶۵ میلادی، زانوتا یکی از اولین شرکت های مبلمان بود که از فوم پلی اورتان منبسط شده و ساختار بدون قاب در طراحی های خود استفاده کرد، به ویژه سری کاناپه ها و صندلی های دسته دار «دور انداختنی» که توسط ویلی لندلز طراحی شد. [ یادداشت ۱] [ ۳] یکی از پایدارترین موفقیت های زانوتا صندلی کیسهٔ لوبیا «ساکو» ۱۹۶۸ میلادی، طراحی شده توسط پیرو گاتی، چزاره پائولینی و فرانکو تئودورو، بود. «ساکو» در سال ۲۰۲۰ میلادی جایزهٔ بیست و ششمین دورهٔ پرگار طلا را دریافت کرده است و در ۲۶ موزهٔ هنر مدرن در سراسر جهان به نمایش گذاشته شده است، از جمله موزهٔ هنر مدرن در نیویورک، موزهٔ ویکتوریا و آلبرت در لندن و موزهٔ هنرهای تزئینی در پاریس. در ابتدا قرار بود از برش های فوم پلی اورتان برای پر کردن استفاده شود اما در نهایت با دانه های پلی استایرن پر شد. از دههٔ ۱۹۷۰ میلادی، زانوتا با انتشار مجدد طرح های قبلی که در زمان خود برای تولید انبوه بیش از حد آوانگارد محسوب می شدند، به موفقیت بیشتری دست یافت. این ها شامل صندلی فولادی لوله ای شکل «لاریانا» طراحی شده توسط جوزپه تراگنی در سال ۱۹۳۶ میلادی و چهارپایهٔ «مزادرو» طراحی شده توسط آکیله و پیر جاکومو کاستیلیونی در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ میلادی بود. [ ۴] [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین شرکت در سال ۱۹۵۴ میلادی توسط کارآفرین جوان آئورلیو زانوتا با کارخانهٔ تولیدی خود در نوا میلانزه تأسیس شد که تا به امروز باقی مانده است. در ابتدا زانوتا پولترونا نام داشت و در ساخت مبلمان سنتی و روکش شده تخصص داشت. با این حال، در اوایل دههٔ ۱۹۶۰ میلادی، این شرکت برای طراحی مدرن شهرت پیدا کرد و شروع به سفارش آثار آوانگارد توسط طراحانی مانند: آکیله و پیر جاکومو کاستیلیونی، گائه اولنتی، اتوره سوتساس، الساندرو مندینی و پیرو گاتی، چزاره پائولینی و فرانکو تئودورو کرد. [ ۱] [ ۲]
در سال ۱۹۶۵ میلادی، زانوتا یکی از اولین شرکت های مبلمان بود که از فوم پلی اورتان منبسط شده و ساختار بدون قاب در طراحی های خود استفاده کرد، به ویژه سری کاناپه ها و صندلی های دسته دار «دور انداختنی» که توسط ویلی لندلز طراحی شد. [ یادداشت ۱] [ ۳] یکی از پایدارترین موفقیت های زانوتا صندلی کیسهٔ لوبیا «ساکو» ۱۹۶۸ میلادی، طراحی شده توسط پیرو گاتی، چزاره پائولینی و فرانکو تئودورو، بود. «ساکو» در سال ۲۰۲۰ میلادی جایزهٔ بیست و ششمین دورهٔ پرگار طلا را دریافت کرده است و در ۲۶ موزهٔ هنر مدرن در سراسر جهان به نمایش گذاشته شده است، از جمله موزهٔ هنر مدرن در نیویورک، موزهٔ ویکتوریا و آلبرت در لندن و موزهٔ هنرهای تزئینی در پاریس. در ابتدا قرار بود از برش های فوم پلی اورتان برای پر کردن استفاده شود اما در نهایت با دانه های پلی استایرن پر شد. از دههٔ ۱۹۷۰ میلادی، زانوتا با انتشار مجدد طرح های قبلی که در زمان خود برای تولید انبوه بیش از حد آوانگارد محسوب می شدند، به موفقیت بیشتری دست یافت. این ها شامل صندلی فولادی لوله ای شکل «لاریانا» طراحی شده توسط جوزپه تراگنی در سال ۱۹۳۶ میلادی و چهارپایهٔ «مزادرو» طراحی شده توسط آکیله و پیر جاکومو کاستیلیونی در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ میلادی بود. [ ۴] [ ۵]
wiki: زانوتا (شرکت)