زانسیک را می توان به معنای فهم، ادراک و احساس محسوسات و هستیک ها ( چیزها ) هم دانست. به عبارتی زانسیک، بینش و نگرشی هستی گرایانه و جهان بینانه ی هستیک هاست. بینشی بر اساس یک اصل ( اگر اصلی در عالم حقیقت هستی باشد ) ، و آن اصل چنین است: ناواقعیت حقیقت ها.
( زان ) در پارسی کهن و اوستا به معنای هست بودن بود و ( یک ) مفعول آن هست بودن و لذا به جای کلمه ی موجود که عربی است می توان از کلمه زانسیک استفاده کرد. زانسیک هم می تواند عینی باشد و هم ذهنی. لذا می توان این واژ ه را معادل واژه ی دایزان مارتین هایدگر در کتاب های متافیزیک و هستی و نیستی دانست.
( زان ) در پارسی کهن و اوستا به معنای هست بودن بود و ( یک ) مفعول آن هست بودن و لذا به جای کلمه ی موجود که عربی است می توان از کلمه زانسیک استفاده کرد