زامهران کبیر

لغت نامه دهخدا

زامهران کبیر. [ م َ ن ِ ک َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) از معاجین مقاوم سموم است. ( آنندراج ). ابن سینا گوید: دوائی است هندی که وسواس و سودا را نفع می بخشد حرکات ( کار ) بدن و بخصوص کلیه و مثانه را اصلاح و به حفظ سلامت جنین کمک میکند و سنگ ( مثانه یا کلیه ) را بریزاند. ( از قرابادین قانون ابن سینا چ تهران ص 28 ). ابن سینا اخلاط این دارو را در همین صفحه از قانون بیان کرده است. و رجوع به زامهران صغیر و زامهران شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس