زالوی شانزده چنگ

زالوی شانزده چنگ که کپلک آزادماهی هم نامیده شده انگل برون زی تک میزبان است که بیشتر بر روی پوست ماهیان آب شیرین و به ویژه بر روی پوست آزادماهی اطلس زندگی می کند.
زالوی شانزده چنگ اندامی در پس خود دارد که به شکل شانه ای با شانزده چنگ است و برای اتصال این انگل به بدن میزبان به کار می رود. زالوی شانزده چنگ را با چشم غیرمسلح نمی توان دید اما با ذره بین قابل مشاهده است.
این کرم زالووار، به هنگام تغذیه، بخش جلویی بدن خود را با غذه هایی که در سر خود دارد به بدن میزبان محکم می کند. سپس، حلق خود را به دهان خود می آورد و محلولی گوارشی را ترشح می کند که پوست ماهی را در خود حل می کند. پوست حل شده و مخاط پس از آن به اندرونه کرم مکیده می شوند.
اگر شمار زیادی از زالوهای شانزده چنگ به ماهی بچسبند باعث ایجاد زخم هایی بزرگ بر روی پوست ماهی می شوند که این خود می تواند عفونت های بعدی را همراه داشته باشند.
نوزادان زالوهای شانزده چنگ تقریباً به بزرگی خودشان به دنیا می آیند و نوزادان این نوزدان نیز از همان آغاز در بدن آنها در حال رشد هستند.
در دهه ۱۹۷۰ ورود زالوهای شانزده چنگ به زیستگاه آزادماهی های اطلس در آب های شیرین نروژ باعث از دست رفتن فاجعه بار شماری زیادی از آنها شد. تا سال ۲۰۰۱ زالوهای شانزده چنگ باعث شدند تا جمعیت آزادماهی های اطلس در ۴۱ رودخانه نروژ تقریباً به طور کامل از دست برود.