زافره

لغت نامه دهخدا

( زافرة ) زافرة. [ ف ِ رَ ] ( ع ص ، اِ ) آنکه دیگری را در حمل ازفار ( اثقال و احمال ) یاری کند. ( ذیل اقرب الموارد از لسان ). || گروه مردم. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || لشکر. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || رکن بنا. ( اقرب الموارد )( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || شتر فربه. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || مهتر و بزرگ. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || کمان. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || زافرة، سهم یا نزدیک پیکان از تیر یا سوی جای پر از تیر یا کم از دو ثلث جانب پیکان. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || زافرة الرجل ؛ یاران و خویشان مرد. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). لانهم یزفرون عنه الاثقال. و فی الحدیث : کان اذا خلا مع صاغیته و زافرته انبسط و یقال هم زافرة القوم عندالسلطان. ( اقرب الموارد ). || داهیه ( بسیار زیرک و دانا ). ( ذیل اقرب الموارد ). || کاهل و نزدیک آن. ( ذیل اقرب الموارد ).

زافرة. [ ف ِ رَ ] ( اِخ ) قصبه ای است در 60کیلومتری جنوب شرقی ایالت بادایوز از ایالات استرمادوره ( اسپانیا ). ( از قاموس الاعلام ترکی ).

فرهنگ فارسی

قصبه ایست در شصت کیلومتری جنوب شرقی ایالت بادایوز از ایالات استر مادوره

پیشنهاد کاربران

بپرس