زاغه بالا
لغت نامه دهخدا
زاغه بالا. [ غ َ ] ( اِخ ) ده مرکزی بخش زاغه شهرستان خرم آباد. واقع در 32هزارگزی خاور خرم آباد و کنار راه خرم آباد به بروجرد. منطقه آن کوهستانی ، سردسیر، مالاریائی و زبان سکنه آن فارسی است. آب این ده از سراب دوکوهه چال خاله تأمین میشود و محصول آن غلات ، حبوب ، لبنیات و پشم است و ساکنین آن از طایفه دالوند هستند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید