زاغ های کوهی سرده ای از پرندگان در خانواده کلاغان است. این سرده دو گونهٔ زاغ نوک زرد و زاغ نوک سرخ را در بر می گیرد که در مناطق کوهستانی جنوب اورآسیا و شمال آفریقا سکونت دارند.
بدن زاغ به رنگ سیاه و پاهای آن سرخ رنگ است. تک همسرند و زوج تا آخر عمر به یکدیگر وفادار می مانند. غذای اصلی آن ها بی مهرگان است و در کنار آن ( به ویژه در زمستان ) از سبزیجات و منابع غذایی سکونتگاه های انسانی استفاده می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
بحری، عقاب طلایی و شاه بوف مهمترین دشمنان طبیعی این حیوان می باشند و غراب معمولی هم جوجه های آن ها را شکار می کند. در اسپانیا زاغ های نوک سرخ علاقه دارند تا در کنار اجتماعات دلیجه کوچک لانه سازی کنند، چرا که حضور در کنار این شاهین های حشره خوار امنیت بیشتری را برای آنان فراهم می آورد.
در ادبیات فارسی، به زاغ کوچک، زاغَک گفته می شود.
بدن زاغ به رنگ سیاه و پاهای آن سرخ رنگ است. تک همسرند و زوج تا آخر عمر به یکدیگر وفادار می مانند. غذای اصلی آن ها بی مهرگان است و در کنار آن ( به ویژه در زمستان ) از سبزیجات و منابع غذایی سکونتگاه های انسانی استفاده می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
بحری، عقاب طلایی و شاه بوف مهمترین دشمنان طبیعی این حیوان می باشند و غراب معمولی هم جوجه های آن ها را شکار می کند. در اسپانیا زاغ های نوک سرخ علاقه دارند تا در کنار اجتماعات دلیجه کوچک لانه سازی کنند، چرا که حضور در کنار این شاهین های حشره خوار امنیت بیشتری را برای آنان فراهم می آورد.
در ادبیات فارسی، به زاغ کوچک، زاغَک گفته می شود.
