زاطی

لغت نامه دهخدا

زاطی. ( اِخ ) ( منسوب به زاطیا ) مخرمی ، متوفی 306 هَ. ق. از اهل بغداد بود وی از عثمان ابن ابی شیبه و داودبن رشید و ابراهیم بن سعید جوهری سماع دارد و ابوعمروبن سماک و ابوبکر شافعی از وی روایت کرده اند. ابن منادی گوید: احادیثی از او نوشته ام که پسندیده نبوده است زاطی مردی راستگو بوده و در پایان عمر نابینا شد. ( از انساب سمعانی ). و رجوع به زاطیا شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس