زازیانْس، ایرِن (۱۳۰۶ش- تهران 7 مرداد 1391ش)
زازیانْس، ایرِن
بازیگر تئاتر و سینمای ایران. بازیگری آرام و گوشه گیر بود، اما فعالیتش در سینما، به فراخور سال هایی که نقش آفرینی کرد از جنجال و هیاهو به دور نبود. پس از ایفای نقش در نمایش کارمند شریف، به کارگردانی هنریک استپانیان، لُرتا هایراپتیان او را به تئاتر سعدی دعوت کرد، و در نمایش های بادبزن خانم ویندرمیر، شنل قرمز، چراغ گاز،اوژنی گرانده نقش آفرینی کرد. در ۱۳۳۶ش به دعوت محمدعلی جعفری، که در تئاتر سعدی همکار او بود، در فیلم مردی که رنج می برد به ایفای نقش پرداخت، و در سال های بعد در کنار ساموئل خاچیکیان، امیر نادری، نصرت الله کریمی، مسعود کیمیایی، و ایرج قادری در فیلم هایی بازی کرد که هم مخاطب خاص داشتند و هم مخاطب عام. ایرن در فیلم های دلهره (۱۳۴۱)، خداحافظ رفیق (۱۳۵۰)، بلوچ (۱۳۵۱)، اکبر دیلماج (۱۳۵۲)، موسرخه (۱۳۵۳)، و برهنه تا ظهر با سرعت (۱۳۵۵) نقش های جسورانه ای ایفا کرد.
زازیانْس، ایرِن
بازیگر تئاتر و سینمای ایران. بازیگری آرام و گوشه گیر بود، اما فعالیتش در سینما، به فراخور سال هایی که نقش آفرینی کرد از جنجال و هیاهو به دور نبود. پس از ایفای نقش در نمایش کارمند شریف، به کارگردانی هنریک استپانیان، لُرتا هایراپتیان او را به تئاتر سعدی دعوت کرد، و در نمایش های بادبزن خانم ویندرمیر، شنل قرمز، چراغ گاز،اوژنی گرانده نقش آفرینی کرد. در ۱۳۳۶ش به دعوت محمدعلی جعفری، که در تئاتر سعدی همکار او بود، در فیلم مردی که رنج می برد به ایفای نقش پرداخت، و در سال های بعد در کنار ساموئل خاچیکیان، امیر نادری، نصرت الله کریمی، مسعود کیمیایی، و ایرج قادری در فیلم هایی بازی کرد که هم مخاطب خاص داشتند و هم مخاطب عام. ایرن در فیلم های دلهره (۱۳۴۱)، خداحافظ رفیق (۱۳۵۰)، بلوچ (۱۳۵۱)، اکبر دیلماج (۱۳۵۲)، موسرخه (۱۳۵۳)، و برهنه تا ظهر با سرعت (۱۳۵۵) نقش های جسورانه ای ایفا کرد.
wikijoo: زازیانس،_ایرن_(۱۳۰۶ش)